Micky Hoogendijk's "The Meetings of the Waters" serie, gemaakt in 2020, is een diepgaande verkenning van de geboorte en essentie van het vrouw-zijn. Geïnspireerd door een droom en onbewust vernoemd naar een lied van de Ierse zanger Fionn Regan, legt deze serie vijf vrouwen vast die hun naakte lichamen blootstellen aan de elementen wind en water tegen de achtergrond van het terugtrekkende tij. Ze vond dit desolate landschap, waarvan ze vreesde dat het niet bestond, in de Waddenzee. Met zijn brede horizon en blootgelegde zeebodem biedt het een tijdloze en etherische setting voor deze foto's.
De serie trekt een parallel met Sandro Botticelli’s iconische schilderij "De Geboorte van Venus," gemaakt rond 1485, waarin de godin Venus op een schelp uit de zee oprijst. In een soortgelijke geest tonen Hoogendijk’s beelden vrouwen in poses die de symboliek van wedergeboorte en creatie oproepen. De naakte vrouw in het midden van een foto, met wind in haar haar en rimpelingen om haar heen, herinnert aan Botticelli’s Venus die trots staat, verlicht door de opkomende zon. Echter, in tegenstelling tot Botticelli’s Venus bedekken Hoogendijk’s figuren hun lichamen niet met hun handen, maar omarmen ze hun natuurlijke vorm
